Święta, święta i już po...

Jak co roku, hekatomba przygotowań i armagedon w kuchni, ale za to jaki nastrój! Zapachy odurzające, zwłaszcza piernikowe, w radiowej Trójce kolędy i christmasy, córka w ferworze walki z drożdżowym ciastem, syn z mikserem w ręku, ja zalepiona pierogami w chmurze mąki. Dwa tygodnie przed świętami udało mi się zrobić gwiazdę szydełkową i tyle moich świątecznych robótek, przepadły, na razie, plany gwiazdek i aniołków, może kiedyś. Stojak na choinkę, w formie wiaderka, ubrałam w biały sweterek, ozdobiłam kokardą i drewnianymi serduszkami. Biel to teraz najpiękniejszy dla mnie świąteczny kolor.

Zamiast zdjęć robótek wrzucam zdjęcia wypieków:jabłkowa tarta w gwiazdki, piernik, który pięknie urósł, micha klocków, obowiązkowych na święta i drożdżowa gwiazda z masą makową. Klocki skończyły się wczoraj, więc jutro czeka mnie "powtórka z rozrywki", czyli upieczenie kolejnej michy. Święta to przede wszystkim czas dla duszy, spokoju i oddechu, wytchnienia i przemyślenia różnych spraw. Zachwyciła mnie "Kolęda dla tęczowego Boga", tekst napisał Jarosław Mikołajewski, muzykę Grzegorz Turnau, który śpiewa wraz z Magdą Umer. To kolęda naszych czasów, zostanie w pamięci na długo. Bliski koniec roku wprawia mnie nieodmiennie w zdumienie, że to już, tak szybko, i co dalej? Co warto zgubić, a co na pewno trzeba odnaleźć i zachować na zawsze? Jak w odmętach nienawiści i rozpaczy tego świata odnaleźć dobro? W mądrych książkach, w muzyce, a nade wszystko w ludziach, którzy są blisko nas. Pozdrawiam wszystkich bardzo ciepło, piernikowo, bakaliowo i makowo, w blasku świec i zapachu choinki.